Inspiration
ผมเชื่อว่ามีหลายคนที่ไม่เคยซึ้งกับคำว่า ‘มิตรภาพ’ สักเท่าไหร่ ที่บอกว่าไม่ซึ้งหรือมันไม่อิน ก็เพราะคนเราทุกวันนี้ ต่างพบปะมิตรสหายที่ไม่ได้ติดต่อกันไปนาน ได้ง่ายขึ้นมากกว่าแต่ก่อน ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องยากลำบากเฉกเช่นอย่างในครั้งอดีต
เพราะในยุคปัจจุบันเทคโนโลยีและสิ่งอำนวยความสะดวก ต่างๆได้พัฒนาไปมากกว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน เป็นอย่างมาก ข่าวคราวของเพื่อนสมัยวัยเรียนชั้นมัธยม จนกระทั่งย้อนกลับไปในวัยประถม หรือแม้กระทั่งจนถึงตอนชั้นอนุบาล ล้วนผ่านหูผ่านตาคนอย่างเราๆได้ง่ายดายมากย่ิงขึ้น
ขอเพียงแค่พวกคุณมีเครือข่ายออนไลน์ ที่เชื่อมต่อความสัมพันธ์เหล่านั้นเอาไว้ เรื่องราวในชีวิตเพื่อนๆของคุณทั้งหลาย ก้จะปรากฏสถานะล่าสุดให้คุณได้ทราบว่า พวกเขายังสบายดีอยู่หรือไม่ ชีวิตของพวกเขาเหล่านั้นได้เดินไปในเส้นทางไหน และตอนนี้พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่?
พวกคุณทำได้ก็เพียงแค่ดู...ดูรูปที่พวกเขานั้นแสดงผ่านหน้าจอเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์อะไรสักอย่างที่พวกคุณใช้ ดูข้อความที่พวกเขานั้นเขียนบรรยายความรู้สึกในขณะนั้นเอาไว้ แค่เพียงคุณนั้นกดไลค์ กดถูกใจ หรือจะกดปุ่มสัญลักษณ์แสดงความรู้สึกอะไรก็ตาม..แต่สุดท้ายมันก็ผ่านไป
เป็นเรื่องปกติที่พบเห็นได้ในชีวิตประจำวันของคนเรา แต่ทว่าความทรงจำในวัยเยาว์ของพวกคุณนั้น กลับไม่ได้ถูกสะกิดให้ระลึกถึงขึ้นมา ได้ด้วยอาศัยเพียงแค่ปลายนิ้ว ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกปัจจุบันนั้นมันหมุนเร็วเกินกว่าที่จิตใจของพวกคุณจะยอมสละเวลารำลึกถึงเรื่องราวที่เคยกระทำร่วมกันมากับมิตรสหายเหล่านั้น
ภาพเก่าๆเมื่อครานั้นดูเหมือนจะค่อยๆถูกลืมเลือนและจางหายไปในที่สุด จนสุดท้าย...คุณก็จะจำอะไรไม่ได้ นั่นเป็นเพราะการกระทำอันชาชินของพวกคุณบอกกับตัวคุณเองไว้ว่า ขอเพียงแค่คุณเข้าไปในเครือข่ายออนไลน์ที่ว่านั่น คุณก็จะได้เห็นใบหน้าและรอยยิ้มของพวกเขาในทันทีที่บังเอิญคุณเกิดนึกถึงใครสักคนขึ้นมา แต่รอยยิ้มและความทรงจำเก่าๆที่ซีดเหลืองราวกับกระดาษเปื่อยๆสักแผ่น
คุณคงจะนึกอะไรถึงมันไม่ออกเสียแล้ว ลองดูสิ...ลองหลับตาดูสักหนึ่งนาที ปล่อยใจของคุณให้นึกถึงใบหน้ามิตรสหายที่ร้างลาการติดต่อไปนานดูสักครั้ง เสียงหัวเราะกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ความผูกพันในวัยเยาว์ของพวกคุณจะค่อยๆถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ ลำดับภาพที่พวกคุณเคยคิดว่าน่าจะลืมมันไปแล้ว กลับค่อยๆทยอยผุดขึ้นมาทีละนิด...ทีละนิด
จนเกิดเป็นเรื่องราวที่ทำให้คุณรู้สึกถึงความอิ่มเอม ภายในใจของคุณนั้นมันอัดแน่นไปด้วยความหมายที่แท้จริงของคำว่า 'มิตรภาพ'
Blog โดย แม็ก จิรายุส
เพราะในยุคปัจจุบันเทคโนโลยีและสิ่งอำนวยความสะดวก ต่างๆได้พัฒนาไปมากกว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน เป็นอย่างมาก ข่าวคราวของเพื่อนสมัยวัยเรียนชั้นมัธยม จนกระทั่งย้อนกลับไปในวัยประถม หรือแม้กระทั่งจนถึงตอนชั้นอนุบาล ล้วนผ่านหูผ่านตาคนอย่างเราๆได้ง่ายดายมากย่ิงขึ้น
ขอเพียงแค่พวกคุณมีเครือข่ายออนไลน์ ที่เชื่อมต่อความสัมพันธ์เหล่านั้นเอาไว้ เรื่องราวในชีวิตเพื่อนๆของคุณทั้งหลาย ก้จะปรากฏสถานะล่าสุดให้คุณได้ทราบว่า พวกเขายังสบายดีอยู่หรือไม่ ชีวิตของพวกเขาเหล่านั้นได้เดินไปในเส้นทางไหน และตอนนี้พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่?
พวกคุณทำได้ก็เพียงแค่ดู...ดูรูปที่พวกเขานั้นแสดงผ่านหน้าจอเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์อะไรสักอย่างที่พวกคุณใช้ ดูข้อความที่พวกเขานั้นเขียนบรรยายความรู้สึกในขณะนั้นเอาไว้ แค่เพียงคุณนั้นกดไลค์ กดถูกใจ หรือจะกดปุ่มสัญลักษณ์แสดงความรู้สึกอะไรก็ตาม..แต่สุดท้ายมันก็ผ่านไป
เป็นเรื่องปกติที่พบเห็นได้ในชีวิตประจำวันของคนเรา แต่ทว่าความทรงจำในวัยเยาว์ของพวกคุณนั้น กลับไม่ได้ถูกสะกิดให้ระลึกถึงขึ้นมา ได้ด้วยอาศัยเพียงแค่ปลายนิ้ว ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกปัจจุบันนั้นมันหมุนเร็วเกินกว่าที่จิตใจของพวกคุณจะยอมสละเวลารำลึกถึงเรื่องราวที่เคยกระทำร่วมกันมากับมิตรสหายเหล่านั้น
ภาพเก่าๆเมื่อครานั้นดูเหมือนจะค่อยๆถูกลืมเลือนและจางหายไปในที่สุด จนสุดท้าย...คุณก็จะจำอะไรไม่ได้ นั่นเป็นเพราะการกระทำอันชาชินของพวกคุณบอกกับตัวคุณเองไว้ว่า ขอเพียงแค่คุณเข้าไปในเครือข่ายออนไลน์ที่ว่านั่น คุณก็จะได้เห็นใบหน้าและรอยยิ้มของพวกเขาในทันทีที่บังเอิญคุณเกิดนึกถึงใครสักคนขึ้นมา แต่รอยยิ้มและความทรงจำเก่าๆที่ซีดเหลืองราวกับกระดาษเปื่อยๆสักแผ่น
คุณคงจะนึกอะไรถึงมันไม่ออกเสียแล้ว ลองดูสิ...ลองหลับตาดูสักหนึ่งนาที ปล่อยใจของคุณให้นึกถึงใบหน้ามิตรสหายที่ร้างลาการติดต่อไปนานดูสักครั้ง เสียงหัวเราะกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ความผูกพันในวัยเยาว์ของพวกคุณจะค่อยๆถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ ลำดับภาพที่พวกคุณเคยคิดว่าน่าจะลืมมันไปแล้ว กลับค่อยๆทยอยผุดขึ้นมาทีละนิด...ทีละนิด
จนเกิดเป็นเรื่องราวที่ทำให้คุณรู้สึกถึงความอิ่มเอม ภายในใจของคุณนั้นมันอัดแน่นไปด้วยความหมายที่แท้จริงของคำว่า 'มิตรภาพ'
Blog โดย แม็ก จิรายุส
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น