พ่อจ๋า..หนูขอโทษ

        เหตุเกิดขึ้นที่รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา มีคุณพ่อคนหนึ่ง ที่รักรถยนต์ของศูนย์บริการเพื่อเคลือบสี ขัดสี อยู่เป็นประจำ จึงทำให้รถบรรทุกคันใหญ่ของเขาแลดูสวยงามเหมือนใหม่อยู่ตลอดเวลา...

 เขายังมีลูกสาวที่น่ารักอายุ 4 ขวบอยู่อีกคนหนึ่ง เธอฉลาดและสดใสร่าเริง ไม่ว่าใครที่รู้จักต่างหลงรักเธอ เเละเขาก็รักลูกสาวของเขามาก...

                                   

เนื่องด้วยความซุกซนของลูกสาวที่ยังไม่รู้ประสีประสา มีอยู่วันหนึ่ง เด็กน้อยได้ใช้วัตถุของแข็งกรีดสีรถจนเป็นรอย พ่อมาเห็นเข้าจึงโกรธมาก และได้ทำโทษโดยการนำลวดเหล็กมามัดมือเธอไว้ทั้งสองข้าง ผูกไว้ที่โรงจอดรถ แล้วสั่งให้เธอยืน…

                                 

ผ่านไปนาน 4 ชั่วโมง คุณพ่อได้หลงลืมไปว่า ลูกสาวตัวเองยังถูกห้อยไว้อยู่ที่โรงจอดรถ เมื่อนึกได้ก็เข้าไปหาลูกสาวนำตัวส่งโรงพยาบาลพบว่า มือทั้งสองข้างไม่มีเลือดไหลเวียนมาหล่อเลี้ยงเป็นระยะเวลานาน ทำให้แพทย์ต้องตัดมือทั้งสองข้างของเด็กน้อยทิ้ง เด็กน้อยอายุเพียง 4 ขวบ ต้องสูญเสียมือไปทั้งสองข้าง เพียงเพราะแค่ความโกรธและใจร้อนของคุณพ่อ….. แต่เธออายุเพียงเท่านี้ ก็คงยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่า เธอทำอะไรให้พ่อโกรธมากขนาดนี้ ?


                                 

ผ่านไปประมาณ 6 เดือน ทุกอย่างก็กลับคืนสู่ปกติ คุณพ่อยังคงรักรถของเขาเหมือนเดิม หลังจากที่เขาเพิ่งนำรถกลับมาจากคาร์แคร์ เมื่อถึงบ้าน ลูกสาวได้เห็นรถของพ่อก็ทักขึ้นว่า 「รถของพ่อสวยมาก ๆ เหมือนรถคันใหม่เลย...」

หลังจากนั้นเด็กน้อยก็มองพ่อด้วยสายตาอันบรสุทธิ์ไร้เดียงสา ยื่นมือที่ถูกตัดทิ้งไปออกมาหาพ่อ แล้วพูดว่า...「พ่อคะ..! เมื่อไหร่หนูจะได้มือของหนูกลับคืนมา ?」 คำพูดนี้ทำให้คุณพ่อรู้สึกเจ็บปวดจนพูดอะไรไม่ออก สุดท้ายเขาก็ทนทุกข์ทรมานกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ไม่ไหว จึงตัดสินใจยิงตัวตายในเวลาต่อมา...


                                   

 * * บางสิ่งบางอย่าง เมื่อสูญเสียไปแล้วเราอาจหาสิ่งใหม่มาทดแทนได้ แต่ ชีวิตและร่างกายของคนเรา เมื่อสูญเสียไปแล้วเราอาจต้องเสียมันไปตลอดชีวิต ไม่มีสิ่งใดมาทดแทน..!!
           
         

                                    

                         Blog โดย  แม็ก จิรายุส 

                 Crédit by www.the sunz.com